Twardość wody
Twardość wody którą pijemy, zależy od zawartości związków wapnia i magnezu.
Dawniej była określana jako tradycyjna miara zdolności wody do reakcji z mydłem (wytwarzania piany).
Sole wapnia i magnezu dostają się do wody w wyniku kontaktu zawartego w niej dwutlenku węgla z glebą i skałami zawierającymi wapienie i magnezyty. Wówczas trudno rozpuszczalne w wodzie wapienie i magnezyty przekształcają się w dobrze rozpuszczalne w wodzie wodorowęglany wapnia i magnezu (chemiczne wietrzenie wapieni).
Twardość wody jest określana przez konsumentów mianem popularnego „kamienia”. Kamień to wytrącony podczas gotowania (czy podgrzewania wody) węglan wapnia i magnezu. Sam proces wytrącania w uproszczeniu, polega na tym, iż podczas podgrzewania, czy gotowania wody następuje odgazowanie rozpuszczonego w wodzie dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla utrzymuje węglany wapnia i magnezu w stanie rozpuszczonym, natomiast gdy zostanie z wody usunięty węglany wytrącają się tworząc osad.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, dopuszczalna twardość wody waha się w granicach 60-500 mg CaCO3/l .
- SKALA TWARDOŚCI WODY:
- ZAWARTOŚĆ MINERAŁÓW W PRUSZCZAŃSKIEJ WODZIE Z KRANÓW:
